همچنان پیش میریم تا ببینیم به کجا میرسیم…

سلام…
از صمیم قلبم امیدوارم حال و روزتون خوب و دلتون گرم باشه!
من علی رحمت پور هستم و اینجا پیش شمام تا قسمتی از خاطرات پرتقالی ها رو براتون تعریف کنم…

یکی از چیزایی که من باش حال می کنم و در واقع فکر می کنم معیاری برای تشخیص مرد عمل بودن آدماس اینکه، اون آدما رو بزاری توی یه مسیر ( البته مسیر نه به معنی جاده ) و بهشون بگی برو ببینم تا کجا میری…
خیلی از آدما سست عنصرن، تابلوعه که خیلی زود بیخیال میشن؛ یه عده دیگه هستن یه ذره مطمئن ترن و تجربشون بیشتره، زورشونو میزنن و بیشتر میرن جلو

آماااااااا
یه عده دیگه هستن که اصن خودشونو توی مسیر نمیبینن! در واقع اون مسیر رو، قسمت بزرگی از زندگیشون میدونن…

راستش رو بخاید، اتفاقات زیادی دور و بر ما و سایتمون افتاده، از پارک علم و فناوری بگیر تا دوره جدید و فکر برای گرفتن یه هم تیمی جدید!
اما واقعا این بار دوست ندارم در مورد رویداد ها صحبت کنم و به جاش ترجیه می دم صحبت اولم رو ادامه بدم…

اینکه مسیر رو چطور میشه تبدیل کرد به زندگی!؟
جواب خیلی سادست، وقتی از صمیم وجودت یه چیزی رو حس کنی و بخای!
اون موقس که حرف دیگران رو می شنوی اما باز هم به خودت و کارت ایمان داری
اون موقس که تمام افکارت، حرفات و رفتارت گره می خوره به کارت
اون موقس که حاضر میشی کارایی که دوسشون داری رو بیخیال شی، تا پای حرفت بمونی
اون موقس که حتی توی خوابت، کار کردنت رو میبینی
اون موقس که حاضر میشی پیشنهادای کاری که شاید پول خوبی توشون باشه رو قبول نکنی
اون موقس که صبحا که از خاب پا میشی می دونی چی کار باید بکنی

آره، اون موقس که احساس نمی کنی توی مسیری، تو دقیقا توی دل زندگی ای و دوست داری مسیر رو خودت مشخص کنی، خودت بشی قهرمان زندگی خودت!

باز هم مثل همیشه، یه عکس بی کیفیت!
این بار هم یادمون رفت توی کافه عکس بگیریم این شد که دم سوپر مارکتی عکسو گرفتیم!

البته، شاید اینم بگم بدک نباشه خوندنش براش شما!
اینکه ممکنه هر کسی اوایلش تمام این چیزایی که من گفتم رو داشته باشه و یواش یواش سایه بی انگیزگی سراسر وجودش رو بگیر و در نهایت بیخیال بشه!
برای تکمیل و پاسخ دادن به این صحبت باید بگم که، شما باید نتایج کوچیک کار خودتون رو ببینید و البته ایمانتون به کاری که دارید می کنید، هرگز کمرنگ نشه…
البته اینکه چطور میشه که یه مسیر طی میشه رو واقعا نمیشه اینجا توضیح داد و من هم دانشم محدود و کمه، به خاطر همین به شما توصیه می کنم کتاب بخونید یا فیلم ببینید که دیدتون نسبت به مسئله کاملا باز بشه…
برای کسایی که اهل خوندنن، کتاب اثر مرکب داران هاردی رو توصیه می کنم
و اونایی که اهل فیلم دیدنن، فیلم The Founder مناسبه!

اگر این فیلم و کتاب رو دیدید و خوندید، بیاید یه کم با هم بحث کنیم و من رو به چالش دعوت کنید!
پس از همین قسمت نظرات، دیدگاه، نظر، انتقاد یا هر چیز دیگه ای که به درد چالش می خوره رو با ما به اشتراک بزارید…
ارادتمندیم رفقا